Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Mĕgălē pŏlis

  • 1 Megale polis

    Латинско-русский словарь > Megale polis

  • 2 Megale polis

    Megalē polis, s. Megalopolis.

    lateinisch-deutsches > Megale polis

  • 3 Megale polis

    Megalē polis, s. Megalopolis.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Megale polis

  • 4 Megale polis

    Mĕgălŏpŏlis, is, f., or Mĕgălē pŏlis (acc. Mĕgălēn pŏlin), f., = Megalopolis or Megalê polis, a city of Arcadia, the birthplace of Polybius.—Form Megalopolis, Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4.—Form Megale polis, Plin. 4, 6, 10, § 20; Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10.—Hence,
    A. B.
    Mĕgălŏpŏlītānus, a, um, adj., of or belonging to Megalopolis, Megalopolitan, Liv. 36, 13.— Subst.: Mĕgălŏpŏlītāni, ōrum, m., the inhabitants of Megalopolis, Liv. 32, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Megale polis

  • 5 Megalen polin

    Mĕgălŏpŏlis, is, f., or Mĕgălē pŏlis (acc. Mĕgălēn pŏlin), f., = Megalopolis or Megalê polis, a city of Arcadia, the birthplace of Polybius.—Form Megalopolis, Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4.—Form Megale polis, Plin. 4, 6, 10, § 20; Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10.—Hence,
    A. B.
    Mĕgălŏpŏlītānus, a, um, adj., of or belonging to Megalopolis, Megalopolitan, Liv. 36, 13.— Subst.: Mĕgălŏpŏlītāni, ōrum, m., the inhabitants of Megalopolis, Liv. 32, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Megalen polin

  • 6 Megalopolis

    Mĕgălŏpŏlis, is, f., or Mĕgălē pŏlis (acc. Mĕgălēn pŏlin), f., = Megalopolis or Megalê polis, a city of Arcadia, the birthplace of Polybius.—Form Megalopolis, Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4.—Form Megale polis, Plin. 4, 6, 10, § 20; Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10.—Hence,
    A. B.
    Mĕgălŏpŏlītānus, a, um, adj., of or belonging to Megalopolis, Megalopolitan, Liv. 36, 13.— Subst.: Mĕgălŏpŏlītāni, ōrum, m., the inhabitants of Megalopolis, Liv. 32, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Megalopolis

  • 7 Megalopolitae

    Mĕgălŏpŏlis, is, f., or Mĕgălē pŏlis (acc. Mĕgălēn pŏlin), f., = Megalopolis or Megalê polis, a city of Arcadia, the birthplace of Polybius.—Form Megalopolis, Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4.—Form Megale polis, Plin. 4, 6, 10, § 20; Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10.—Hence,
    A. B.
    Mĕgălŏpŏlītānus, a, um, adj., of or belonging to Megalopolis, Megalopolitan, Liv. 36, 13.— Subst.: Mĕgălŏpŏlītāni, ōrum, m., the inhabitants of Megalopolis, Liv. 32, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Megalopolitae

  • 8 Megalopolitani

    Mĕgălŏpŏlis, is, f., or Mĕgălē pŏlis (acc. Mĕgălēn pŏlin), f., = Megalopolis or Megalê polis, a city of Arcadia, the birthplace of Polybius.—Form Megalopolis, Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4.—Form Megale polis, Plin. 4, 6, 10, § 20; Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10.—Hence,
    A. B.
    Mĕgălŏpŏlītānus, a, um, adj., of or belonging to Megalopolis, Megalopolitan, Liv. 36, 13.— Subst.: Mĕgălŏpŏlītāni, ōrum, m., the inhabitants of Megalopolis, Liv. 32, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Megalopolitani

  • 9 Megalopolitanus

    Mĕgălŏpŏlis, is, f., or Mĕgălē pŏlis (acc. Mĕgălēn pŏlin), f., = Megalopolis or Megalê polis, a city of Arcadia, the birthplace of Polybius.—Form Megalopolis, Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4.—Form Megale polis, Plin. 4, 6, 10, § 20; Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10.—Hence,
    A. B.
    Mĕgălŏpŏlītānus, a, um, adj., of or belonging to Megalopolis, Megalopolitan, Liv. 36, 13.— Subst.: Mĕgălŏpŏlītāni, ōrum, m., the inhabitants of Megalopolis, Liv. 32, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Megalopolitanus

  • 10 Megalopolis

    Megalopolis, Akk. im, Abl. ī, f. u. Megalē polis, Akk. in, f. (Μεγαλόπολις u. Μεγάλη πόλις), Stadt in Arkadien, Geburtsort des Polybius, Form Megalop. b. Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4: Form Megale polis b. Plin. 4, 20: Akk. Megalen Polin, Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10. – Dav.: a) Megalopolītae, ārum, m., die Einw. von M., die Megalopoliten, Liv. – b) Megalopolitānus, a, um, megalopolitanisch, aus Megalopolis, filia Alexandri cuiusdam Megalopolitani, Liv. – Plur. subst., Megalopolitānī, ōrum, m., die Einw. von Megalopolis, die Megalopolitaner, Liv.

    lateinisch-deutsches > Megalopolis

  • 11 Megalopolis

    Megalopolis, Akk. im, Abl. ī, f. u. Megalē polis, Akk. in, f. (Μεγαλόπολις u. Μεγάλη πόλις), Stadt in Arkadien, Geburtsort des Polybius, Form Megalop. b. Liv. 36, 31, 6; 45, 28, 4: Form Megale polis b. Plin. 4, 20: Akk. Megalen Polin, Liv. 32, 5, 5; 35, 36, 10. – Dav.: a) Megalopolītae, ārum, m., die Einw. von M., die Megalopoliten, Liv. – b) Megalopolitānus, a, um, megalopolitanisch, aus Megalopolis, filia Alexandri cuiusdam Megalopolitani, Liv. – Plur. subst., Megalopolitānī, ōrum, m., die Einw. von Megalopolis, die Megalopolitaner, Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Megalopolis

  • 12 humile

    hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:

    turrim humilem parvamque fecerant,

    Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:

    humilior munitio,

    id. ib. 3, 63, 2:

    (naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,

    id. B. G. 5, 1, 2:

    humiles habitare casas,

    Verg. E. 2, 29:

    domus,

    Hor. C. 3, 1, 22:

    postes,

    Ov. M. 8, 639:

    arcus,

    id. ib. 3, 30:

    arae,

    Val. Fl. 3, 426:

    virgas humilis mordere salicti,

    Juv. 11, 67:

    Forentum,

    low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,

    Myconos,

    Ov. M. 7, 463:

    Italia,

    Verg. A. 3, 522:

    humillimo solo aqua diutissime immorata,

    Just. 2, 1 med.:

    avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,

    flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:

    decisis humilis pennis,

    Hor. Ep. 2, 2, 50:

    potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,

    small, diminutive, Sen. Ep. 66:

    brevi atque humili corpore homines,

    Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:

    humiles Cleonae,

    little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):

    Troja,

    id. ib. 15, 424:

    ipse humili designat moenia fossa,

    i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,

    fossa,

    Tac. A. 1, 61; cf.

    radix,

    Plin. Ep. 8, 20, 5.
    II.
    Trop.
    A.
    As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:

    supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,

    Cic. Lael. 17, 90:

    humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),

    Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:

    humillimus homo de plebe,

    Liv. 3, 19, 9; cf.:

    humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,

    Plin. 7, 36, 36, § 121:

    ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,

    Caes. B. G. 6, 22, 3:

    humiliores, opp. opulentiores,

    Hirt. B. G. 8, 51 fin.:

    hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,

    Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:

    satis superque humilis est, qui, etc.,

    Liv. 3, 53, 9:

    junge tuis humiles, ambitiose, manus,

    of the servants, Ov. A. A. 2, 254:

    civitas ignobilis atque humilis,

    Caes. B. G. 5, 28, 1:

    humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,

    Cic. Lael. 9, 29:

    Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,

    Caes. B. G. 7, 39, 1:

    qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,

    Cic. Lael. 9, 32; cf.:

    nihil abjectum, nihil humile cogitant,

    id. Fin. 5, 20, 57:

    aut nulla aut humili aliqua arte praediti,

    id. Arch. 5, 10:

    humiles et sordidae curae,

    Plin. Ep. 1, 3, 3:

    rei pictor,

    Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;

    Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,

    Nep. Ages. 8:

    agna,

    poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:

    fortuna,

    Juv. 6, 287:

    domus,

    id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:

    ex humili potens,

    Hor. C. 3, 30, 12:

    quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,

    Juv. 3, 39.—

    Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,

    Phaedr. 1, 30, 1.—
    2.
    Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:

    sermo,

    Hor. A. P. 229; cf.:

    neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,

    Cic. Or. 57, 192:

    verbum,

    id. Brut. 79, 274:

    humilia et vulgaria verba,

    Quint. 10, 1, 9:

    translatio,

    id. 8, 6, 5:

    si quis sublimia humilibus misceat,

    id. 8, 3, 60:

    quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,

    id. 8, 3, 18:

    humile et quotidianum sermonis genus,

    id. 11, 1, 6:

    of the author himself: Macer... humilis,

    i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:

    nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,

    Hor. C. 3, 25, 17.—
    B.
    Of mind or character, low, mean, base, abject:

    qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?

    Cic. Phil. 2, 32, 82:

    ut ille tum humilis, ut demissus erat!

    id. Att. 2, 21, 3:

    humillimus assentator,

    Vell. 2, 83, 1:

    neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,

    Quint. 11, 1, 13:

    privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,

    Hor. C. 1, 37, 32:

    succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,

    Cic. Fin. 1, 15, 49:

    animi,

    Lucr. 6, 52:

    si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,

    Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:

    fracto animo, atque humili aliquem supplicare,

    id. Planc. 20, 50:

    humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,

    Verg. G. 1, 331; cf.

    metus,

    Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.
    1.
    Lit. (so post-Aug. and very rare):

    in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,

    Pall. 3, 13, 3:

    eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,

    very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —
    2.
    Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):

    non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,

    Cic. Tusc. 5, 9, 24:

    aut servit humiliter, aut superbe dominatur,

    Liv. 24, 25, 8:

    servire alicui,

    id. 45, 32, 5:

    audacter territas, humiliter placas,

    Auct. Her. 4, 20, 28:

    animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,

    Sen. Ep. 120 med.

    Lewis & Short latin dictionary > humile

  • 13 humilis

    hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:

    turrim humilem parvamque fecerant,

    Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:

    humilior munitio,

    id. ib. 3, 63, 2:

    (naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,

    id. B. G. 5, 1, 2:

    humiles habitare casas,

    Verg. E. 2, 29:

    domus,

    Hor. C. 3, 1, 22:

    postes,

    Ov. M. 8, 639:

    arcus,

    id. ib. 3, 30:

    arae,

    Val. Fl. 3, 426:

    virgas humilis mordere salicti,

    Juv. 11, 67:

    Forentum,

    low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,

    Myconos,

    Ov. M. 7, 463:

    Italia,

    Verg. A. 3, 522:

    humillimo solo aqua diutissime immorata,

    Just. 2, 1 med.:

    avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,

    flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:

    decisis humilis pennis,

    Hor. Ep. 2, 2, 50:

    potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,

    small, diminutive, Sen. Ep. 66:

    brevi atque humili corpore homines,

    Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:

    humiles Cleonae,

    little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):

    Troja,

    id. ib. 15, 424:

    ipse humili designat moenia fossa,

    i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,

    fossa,

    Tac. A. 1, 61; cf.

    radix,

    Plin. Ep. 8, 20, 5.
    II.
    Trop.
    A.
    As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:

    supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,

    Cic. Lael. 17, 90:

    humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),

    Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:

    humillimus homo de plebe,

    Liv. 3, 19, 9; cf.:

    humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,

    Plin. 7, 36, 36, § 121:

    ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,

    Caes. B. G. 6, 22, 3:

    humiliores, opp. opulentiores,

    Hirt. B. G. 8, 51 fin.:

    hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,

    Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:

    satis superque humilis est, qui, etc.,

    Liv. 3, 53, 9:

    junge tuis humiles, ambitiose, manus,

    of the servants, Ov. A. A. 2, 254:

    civitas ignobilis atque humilis,

    Caes. B. G. 5, 28, 1:

    humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,

    Cic. Lael. 9, 29:

    Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,

    Caes. B. G. 7, 39, 1:

    qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,

    Cic. Lael. 9, 32; cf.:

    nihil abjectum, nihil humile cogitant,

    id. Fin. 5, 20, 57:

    aut nulla aut humili aliqua arte praediti,

    id. Arch. 5, 10:

    humiles et sordidae curae,

    Plin. Ep. 1, 3, 3:

    rei pictor,

    Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;

    Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,

    Nep. Ages. 8:

    agna,

    poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:

    fortuna,

    Juv. 6, 287:

    domus,

    id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:

    ex humili potens,

    Hor. C. 3, 30, 12:

    quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,

    Juv. 3, 39.—

    Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,

    Phaedr. 1, 30, 1.—
    2.
    Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:

    sermo,

    Hor. A. P. 229; cf.:

    neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,

    Cic. Or. 57, 192:

    verbum,

    id. Brut. 79, 274:

    humilia et vulgaria verba,

    Quint. 10, 1, 9:

    translatio,

    id. 8, 6, 5:

    si quis sublimia humilibus misceat,

    id. 8, 3, 60:

    quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,

    id. 8, 3, 18:

    humile et quotidianum sermonis genus,

    id. 11, 1, 6:

    of the author himself: Macer... humilis,

    i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:

    nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,

    Hor. C. 3, 25, 17.—
    B.
    Of mind or character, low, mean, base, abject:

    qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?

    Cic. Phil. 2, 32, 82:

    ut ille tum humilis, ut demissus erat!

    id. Att. 2, 21, 3:

    humillimus assentator,

    Vell. 2, 83, 1:

    neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,

    Quint. 11, 1, 13:

    privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,

    Hor. C. 1, 37, 32:

    succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,

    Cic. Fin. 1, 15, 49:

    animi,

    Lucr. 6, 52:

    si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,

    Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:

    fracto animo, atque humili aliquem supplicare,

    id. Planc. 20, 50:

    humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,

    Verg. G. 1, 331; cf.

    metus,

    Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.
    1.
    Lit. (so post-Aug. and very rare):

    in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,

    Pall. 3, 13, 3:

    eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,

    very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —
    2.
    Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):

    non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,

    Cic. Tusc. 5, 9, 24:

    aut servit humiliter, aut superbe dominatur,

    Liv. 24, 25, 8:

    servire alicui,

    id. 45, 32, 5:

    audacter territas, humiliter placas,

    Auct. Her. 4, 20, 28:

    animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,

    Sen. Ep. 120 med.

    Lewis & Short latin dictionary > humilis

См. также в других словарях:

  • Aphrodisias — This is the article about the town in Caria; for the goddess see Aphrodite Aphrodisias Ἀφροδισιάς (Geyre) The Temple of Aphrodite Aphrodisias (Greek …   Wikipedia

  • Megalopoli — Gemeinde Megalopoli Δήμος Μεγαλόπολης …   Deutsch Wikipedia

  • Megalopolis, Greece — Megalopoli Μεγαλόπολη Location …   Wikipedia

  • Megalopolis — (Greek for large city, great city) may refer to: Megalopolis (city type), an extensive metropolitan area or a long chain of continuous metropolitan areas. See also, Megacity, Agglomeration, or Ecumenopolis. Megalopolis, Greece, now known as… …   Wikipedia

  • Megalopŏlis — (griech. Megale Polis), die junge, wohlbefestigte Bundesstadt Arkadiens, nach der Schlacht bei Leuktra von Epameinondas durch Vereinigung der Bewohner von 40 kleinen Flecken Arkadiens zum Schutz gegen die Spartaner gegründet und 368 v. Chr.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • griechische Geschichte beginnt mit Homer —   Die griechische und damit die europäische Geschichte beginnt mit zwei Werken der Literatur allerhöchsten Ranges, den beiden aus dem 8. Jahrhundert v. Chr. stammenden Epen »Ilias« und »Odyssee«. Diese Texte sind im Versmaß des Hexameters… …   Universal-Lexikon

  • Edfu — Edfu in Hieroglyphen …   Deutsch Wikipedia

  • Tempel von Edfu — Horustempel in Hieroglyphen …   Deutsch Wikipedia

  • Griechenland — Grie|chen|land; s: Staat im Süden der Balkanhalbinsel. * * * Griechenland,     Kurzinformation:   Fläche: 131 625 km2   Einwohner: (2001) 10,94 Mio.   Hauptstadt: Athen   …   Universal-Lexikon

  • Große Griechische Kolonisation — Der Begriff Griechische Kolonisation bezeichnet die vor und in der archaischen Epoche der griechischen Antike vom Festland und von den Inseln der Ägäis ausgehende Gründung griechischer Pflanzstädte (Apoikien), durch die vor allem im Küstenbereich …   Deutsch Wikipedia

  • Große griechische Kolonisation — Der Begriff Griechische Kolonisation bezeichnet die vor und in der archaischen Epoche der griechischen Antike vom Festland und von den Inseln der Ägäis ausgehende Gründung griechischer Pflanzstädte (Apoikien), durch die vor allem im Küstenbereich …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»